uprzykrzać się – uprzykrzyć się
- uprzykrzać się – uprzykrzyć się
uprzykrzać się – uprzykrzyć się {{/stl_13}}{{stl_7}}'robić się przykrym, uciążliwym, nudnym dla kogoś, stawać się nie do zniesienia, dawać się we znaki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stara fryzura uprzykrzyła się jej. Każdy nowy ciuch szybko się jej uprzykrzał. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
uprzykrzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}uprzykrzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprzykrzać — ndk I, uprzykrzaćam, uprzykrzaćasz, uprzykrzaćają, uprzykrzaćaj, uprzykrzaćał, uprzykrzaćany uprzykrzyć dk VIb, uprzykrzaćrzę, uprzykrzaćrzysz, uprzykrz, uprzykrzaćrzył, uprzykrzaćrzony 1. «sprawiać, że coś staje się przykre, uciążliwe, nudne itp … Słownik języka polskiego
uprzykrzać sobie – uprzykrzyć sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}} stwierdzić, że ktoś, coś staje się przykre, uciążliwe dla kogoś, wzbudzać w sobie niechęć do kogoś, czegoś, nudzić się kimś, czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z roku na rok bardziej uprzykrzał sobie wizyty gości. Uprzykrzył sobie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprzykrzyć — dk VIb, uprzykrzyćrzę, uprzykrzyćrzysz, uprzykrz, uprzykrzyćrzył, uprzykrzyćrzony 1. forma dk czas. uprzykrzać (p.) 2. zwykle z zaimkiem sobie «nabrać do czegoś, kogoś niechęci, znudzić się czymś» Uprzykrzyć sobie czekanie na autobus. Uprzykrzyć… … Słownik języka polskiego